Λίγοι υπηρετούν την Αλήθεια γιατί λίγοι έχουν τη θέληση και λιγότεροι τη δύναμη για να είναι δίκαιοι

-"Μητρός τε και πατρὸς και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόν εστιν η Πατρὶς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρα θεοίς και παρ᾿ ανθρώποις τοις νουν έχουσι." -
-"Έστ' ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται"
- "Άλ, εσύ που είσαι το Φως, έλα στη Γή!
Κι εσύ Έλ ρίξε τις ακτίνες σου στην ιλύ που ψήνεται
(που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού).
Ας γίνει ένα καταστάλαγμα (μια ξηρά)
για να μπορέσουν τα Εγώ να ζήσουν, να υπάρξουν
και να σταθούν πάνω στην παλλόμενη Γη.
Ας μην επικρατήσει η νύχτα, που είναι το μικρόν,
και κινδυνέψει να ταφεί (να σβήσει, να χαθεί)
το καταστάλαγμα του πυρός μέσα στην αναβράζουσα ιλύ,
και ας αναπτυχθεί η Ψυχή, που είναι το μέγιστο,
το σημαντικότερο όλων!"

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2020

Δες την Αλήθεια του ποιός πραγματικά είσαι.

Αγαπημένε/η μου..Αγαπημένες ψυχές, στρέψτε τώρα την προσοχή σας στο αίσθημα της Αγάπης που αιωρείται γύρω σας. Με λίγη φαντασία και ανοιχτή Καρδιά, μπορείτε ακόμη και να αισθανθείτε την παρουσία των αγγελικών οντοτήτων που συνεργάζονται στενά με την Γη αυτή την περίοδο.
 Οι Άγγελοι φέρουν μια δόνηση πολύ διαφορετική από αυτήν του κόσμου μας. Είναι μια ισχυρή δύναμη Αγάπης και Φωτός. Φανταστείτε ότι τυλίγεστε με αυτό το Φως, με μια απίστευτη αίσθηση Θείας Αγάπης να ρέει στην Καρδιά σας. Αφήστε αυτήν την Αγάπη να εξαπλωθεί σε όλο σας το σώμα. Καθώς αυτή η Αγάπη σας γεμίζει και σας περιβάλλει, οι φόβοι σας αρχίζουν να καταρρέουν, και η Ομορφιά και η Αλήθεια γίνονται το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής σας.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που πρόσεξες τον εαυτό σου, που του μίλησες; Πότε ήταν η τελευταία φορά που τον ρώτησες τι αισθάνεται, τι χρειάζεται, τι θέλει; Πότε ήταν η τελευταία φορά που τον άκουσες με αγάπη και υπομονή και έσπευσες να ικανοποιήσεις τις ανάγκες του; Μάλλον έχει περάσει πολύς καιρός, ε; Αν το έκανες και ποτέ, δηλαδή...Μάλλον τον ξέχασες τον εαυτό σου μέσα στην τρέλα της καθημερινότητας, μέσα στις ατελείωτες υλικές ασχολίες σου ή ίσως και στην διαρκή ενασχόλησή σου με τους άλλους..
 Μάλλον είσαι από εκείνους που έχουν μάθει ότι η εργασία, τα χρήματα, ένα άψογο σπίτι, οι υποχρεώσεις, οι άλλοι, είναι πιο σημαντικά από σένα. Πιο σημαντικά από την υγεία σου, την γαλήνη σου, την αγαθή σχέση σου με τον εαυτό σου, την ευτυχία σου.. Κι έτσι σε ξεχνάς διαρκώς. Κι έτσι δεν σταματάς από την καθημερινή παραζάλη σου για λίγο, να τον δεις, να τον ακούσεις, να τον προσέξεις.
Και σε ρωτάω, είναι δίκαιο αυτό; 
Γιατί θεωρείς ότι οι πάντες και τα πάντα είναι πιο σημαντικά από σένα; Τι χρησιμότητα θα είχαν τα σπίτια, οι καλοστημένες δουλειές, τα χρήματα, τα υλικά αγαθά, αν δεν υπήρχες εσύ μέσα τους χαρούμενος, υγιής και ευτυχισμένος, να τους δίνεις νόημα και αξία; Χωρίς εσένα είναι ένα τίποτα, άδεια κουφάρια, άχρηστα και περιττά... Πως μπορεί λοιπόν να είναι πιο σημαντικά από εσένα, από την ευτυχία σου;
Και οι άλλοι; Οι αιώνιοι άλλοι που πρέπει πάντα να είναι πρωτίστως ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι, αλλά εσύ όχι, ή έστω τελευταίος και καταϊδρωμένος; Ποιός σε έμαθε ότι ο έχων δύο χιτώνας πρέπει να δίνει και τους δύο;
Μπορείς να απαντήσεις πειστικά σε όλες αυτές τις ερωτήσεις; Πειστικά σε σένα, όχι σε μένα που στις θέτω. Γιατί εγώ που στις θέτω ξέρω ήδη τις απαντήσεις. Ή μάλλον την απάντηση:
Ξέρω πόσο πολύ σου αξίζει η ευτυχία του κόσμου όλου.
Ξέρω (κι ας μην σε γνωρίζω προσωπικά), πόσο υπέροχος/η είσαι, πόσο όμορφος/η είσαι, πόσο καλοσυνάτος/η, πόσο ταλαντούχος/α, πόσο άξιος/α, πόσο ικανός/η, πόσο επαρκής είσαι!
Θα με ρωτήσεις, πως τα ξέρω όλα αυτά;
 Σου απαντώ: Εφόσον είσαι κομμάτι της Ενέργειας του Θεού, εφόσον είσαι το Τέλειο, Ιερό Δημιούργημά Του, πως θα μπορούσες να είσαι κάτι λιγότερο από όλα αυτά;
Γιατί λοιπόν δεν σε προσέχεις; Γιατί σε αγνοείς και ποτέ δεν σε ακούς; Γιατί παραβλέπεις ακόμα τα θέλω σου και τις ανάγκες σου, ενώ το σώμα σου που νοσεί συχνά και η ψυχή σου που πονάει σου μιλάνε και σε προειδοποιούν; Γιατί δεν σε φροντίζεις; Γιατί δεν σε συγχωρείς για αυτά που (νομίζεις πως) έκανες και για όλα αυτά που δεν έκανες;
Αγαπημένε/η μου σε παρακαλώ, δες την Αλήθεια του ποιός πραγματικά είσαι - καθαρό θεϊκό Φως.
Δες την αξία σου - ο Θεός την βλέπει και αναγνωρίζει το αυτονόητο, αφού είσαι κομμάτι Του.
Δες το πόση Αγάπη και Ευτυχία σου αξίζουν - το Σύμπαν ολόκληρο το γνωρίζει και αδιάκοπα σε αγαπά.

Θέλω πραγματικά να τα σκεφτείς αυτά. Θέλω να μπορέσεις να σε δεις όπως πραγματικά είσαι: Απλά Υπέροχος/η!
Θέλω μια μέρα να σε αγαπήσεις όσο σε αγαπάει ο Θεός και οι Άγγελοί του. Στο εύχομαι!
Κι αν νιώσεις κάποτε (ψευδώς φυσικά), ότι κανείς δεν σε αγαπάει και ότι (ακόμα πιο ψευδώς) ο Θεός σε εγκατέλειψε, να θυμηθείς ότι σε αγαπάω εγώ (κι ας μην σε ξέρω), αφού και οι δυο είμαστε Τέλεια Δημιουργήματα του Άγιου Πατέρα μας, κομμάτια του ΟΛΟΥ, αφού εσύ κι εγώ είμαστε ΕΝΑ!!
Apollonia venus.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου