Οι Έλληνες Προηγήθηκαν Χιλιάδες Χρόνια των Αιγυπτίων.

«Όπως σήμερα θεωρείται αυτονόητη η ενσωμάτωση στην Ελληνική ιστορία του Κρητομυκηναϊκού κόσμου έτσι αύριο θα αποδεχθούν όλοι μιαν αλήθεια, που από τώρα διαφαίνεται: ότι δηλαδή στην Προϊστορία έχουν τεθεί οι βασικές καταβολές του ελληνικού Έθνους και τα κύρια συστατικά του Ελληνικού Πνεύματος.» (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τομ. Α’, σελ. 9, Εκδοτικη Αθηνων)

Αν η Ελλάδα έχει πολύ μεγάλη Ιστορία, τότε όπως θα δείξουμε έχει ακόμα μεγαλύτερη Προϊστορία και οι διάφοροι πολιτισμοί των λαών της Μεσογείου και της Ασίας γονιμοποιήθηκαν από τον προϊστορικό πολιτισμό των Ελλήνων «Διογενών».

Είναι γεγονός ότι οι αρχαίοι Έλληνες, από τα πανάρχαια προϊστορικά χρόνια μέχρι την πρωτοβυζαντινή περίοδο, θεωρούσαν τους εαυτούς τους απογόνους όχι μόνον των ηρώων της Μινωικής και Μυκηναϊκής εποχής, αλλά και των Διογενών «θεών» που έζησαν πριν τους κατακλυσμούς και ήσαν οι γενάρχες τους.

Αν στηριχθούμε στις αναφορές του Ησίοδου, του Όμηρου, του Πλάτωνα, του Απολλόδωρου, του Διόδωρου του Σικελιώτη, με ανασύνθεση του «ιστορικού κατάλογου» της αρχαιοελληνικής παράδοσης, έχουμε:

Α) Γενιά του Ουρανού, Ουρανίωνες θεοί- Κύκλωπες.

Β) Γενιά του Κρόνου, Τιτάνες- «χρύσεον» γένος των πρώτων ανθρώπων.

Γ) Γενιά του Δία, οι Ολύμπιοι Διογενείς- ο οικουμενικός πολιτισμός του Δία.

Το «αργύρεον» γένος των ανθρώπων καταστρέφεται από τον κατακλυσμό του Ωγύγου.- «Χάλκεον» γένος.

Δ) κατακλυσμός του Δευκαλίωνα- Το «χάλκεον» γένος των ανθρώπων αφανίζεται.- οπισθοδρόμηση του πολιτισμού σε «νεολιθικές συνθήκες».

Ε) Ηρωική εποχή των «Ημιθέων». – Μινωική και Μυκηναϊκή Περίοδος- Τρωικά- Αργοναυτική εκστρατεία Ηρακλής- Θησέας

ΣΤ) Επιστροφή των Ηρακλειδών- Δωριείς- «Σιδήρεον» γένος. Εμφύλιοι πόλεμοι.- Κλασική περίοδος.

Έτσι κατά τη Θεογονία έχουμε τρία γένη «θεών» και πέντε γένη ανθρώπων:

ΘΕΟΙ

1) Ουρανός- ουρανίωνες
2) Κρόνος- Τιτάνες ( Τιτανομαχία )
3) Δίας- Διογενείς

ΑΝΘΡΩΠΟΙ

1) Χρυσούν γένος
2) Αργυρούν γένος ( κατακλυσμός Ωγύγου )
3) Χαλκούν γένος ( κατακλυσμός Δευκαλίωνα )
4) Ηρώων- ημιθέων γένος ( Μινωίτες- Αχαιοί )
5) Σιδηρούν γένος ( Δωριείς )

Για τον κατακλυσμό του Ωγύγου γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα. Ο Ώγυγος θεωρείτο ο πρώτος βασιλιάς της Ατικής, αλλά τον διεκδικούν και οι Βοιωτοί για γενάρχη τους. Όπως λέει ο Παυσανίας: « Γην δε την Θηβαΐδα οικήσαι πρώτον λέγουσι Έκτηνας, βασιλέα δε είναι των Εκτήνων άνδρα αυτόχθονα Ώγυγον και από τούτου τοις πολλοίς των ποιητών επίκλησις ες τας Θήβας εστιν Ωγύγαι …»

Στη μεταγενέστερη παράδοση, σύμφωνα με τον Ευσέβιο Καισαρείας, αναφέρεται για τον κατακλυσμό του Ωγύγου ότι: « πρώτος παρ’ Αθηναίοις μνημονεύεται Ώγυγος, καθ’ ον παρ’ Έλλησιν ο μέγας και παλαιός κατακλυσμός. Τούτω λέγεται συγχρονίσαι Φορωνεύς ο Ινάχου Αργείων βασιλεύς …»
Επομένως διακρίνουμε εδώ μια πανάρχαια παράδοση, που παραπέμπει το παρελθόν τριών τουλάχιστον ελληνικών πόλεων ( Θήβα- Αθήνα- Άργος ) σε πανάρχαιες, προκατακλυσμιαίες εποχές.

Ενώ όμως για τον κατακλυσμό του Ωγύγου οι πληροφορίες που έχουν διασωθεί είναι αποσπασματικές, και ως εκ τούτου δύσκολη η χρονολόγηση, για τον επόμενο κατακλυσμό του Δευκαλίωνα η αρχαιοελληνική παράδοση είναι πλούσια κι ακριβής.

Ο Δευκαλίωνας ήταν βασιλιάς της Φθίας ( σημερινή Θεσσαλία ) και ο κατακλυσμός που έγινε στην εποχή του κατάστρεψε το «χάλκεον» γένος, οπισθοδρομώντας τον τότε πολιτισμό, ενώ συγκλόνισε τους ανθρώπους μένοντας για πάντα χαραγμένος στη μνήμη τους και είναι γνωστός και από τις παραδόσεις και των άλλων λαών ( Π. Διαθήκη, Έπος του Γκιλγκαμές κ.λ.π. ). Αλλά ενώ οι άλλοι λαοί κάνουν μνεία για έναν καταστρεπτικό κατακλυσμό, η ελληνική παράδοση κατονομάζει τρεις κατακλυσμούς. Εκτός από τους ήδη αναφερθέντες, έχουμε και τον κατακλυσμό του Δαρδάνου, που άνοιξαν τα Δαρδανέλια.

Μπαίνει το ερώτημα: Μπορεί να προσδιοριστεί χρονολογικά, έστω και κατά προσέγγιση, η εποχή που συνέβη ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνα;

Η απάντηση είναι μάλλον θετική, γιατί μια συνέπεια του κατακλυσμού ήταν η «διάσταση» των τότε Θεσσαλικών ορέων, του Όλυμπου και της Όσσας, και η διάνοιξη της κοίτης του Πηνειού και των Τεμπών και η διάχυση των νερών της Θεσσαλικής λίμνης στο Αιγαίο.

Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο: « …τότε δε και τα κατά Θεσσαλίαν όρη διέστη …». Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι η Θεσσαλία πολύ παλιά ήταν λίμνη ( ετυμολογικά η λέξη Θεσσαλία’ θέσις αλός= τοποθεσία θάλασσας ): « … την δε Θεσσαλίην λόγος εστιν το παλαιόν είναι λίμνην …» Τεκμήριο αποτελούν οι βραχώδεις σχηματισμοί στα Μετέωρα.

Η επιστήμη της Γεωλογίας βεβαιώνει ότι πραγματικά πριν 12- 15.000 χρόνια η Θεσσαλία ήταν λίμνη και μόνον κατά το 9- 10.000 π.χ. απόκτησε τη σημερινή γεωλογική μορφή.
Έτσι κατά προσέγγιση περί το 9.000π.χ. έγινε ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνα.

Από τη μυθολογία μας είναι γνωστά τα όσα αναφέρονται στη γέννηση του Δία και της μεγάλης μάχης του με τους Τιτάνες. Ο Δίας είναι υπαρκτό πρόσωπο, Έλληνας βασιλιάς πριν τον κατακλυσμό, μέγας κοσμοκράτορας και εκπολιτιστής της οικουμένης. Ευεργέτησε τους ανθρώπους και ήταν αυτός που εισήγαγε τον θεσμό της δικαιοσύνης στην ανθρωπότητα. Τόσο ωφέλησε τους κατοίκους της γης, ώστε όπως αναφέρει ο Διόδωρος οΣικελιώτης: « παρεχόμενον εαυτόν πάσιν επιεική και φιλάνθρωπον (ώστε) υπό του πλήθους Πατέρα προσαγορευθήναι ».

Είναι αυτός που θέσπισε τη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη και την Ειρήνη. Έτσι όλες οι γενιές της οικουμένης τον τίμησαν και μετά τον θάνατό του τον αποθέωσαν! Τα χρόνια πέρασαν, μεγάλες φυσικές καταστροφές συνέβησαν, οι κατακλυσμοί αδυνάτισαν την ανθρώπινη μνήμη, η οποία ανέβασε τον βασιλιά Δία στον Ουράνιο Όλυμπο, αναγορεύοντάς τον: « πατέρα θεών τε και ανθρώπων, κύριον εις τον αιώνα του σύμπαντος κόσμου », σύμφωνα με τον Διόδωρο.

Στο βιβλίο του Roger De Pins «Σύγχρονες επιστολές των Διδασκάλων της Σοφίας» έχουμε κι ένα άλλο ντοκουμέντο ότι ο Δίας είναι υπαρκτό πρόσωπο. Σε μυστικιστική επιστολή του ο Διδάσκαλος της ανθρωπότητας Δίας, τελειώνει ως εξής: « Συγχωρέστε με, αν σας κούρασα με την ελληνική μυθολογία ( είχε κάνει εκτενή αναφορά στους μύθους αναλύοντάς τους «εσωτερικά»), αλλά το έκανα επειδή γνωρίζω ότι μερικοί από σας είναι Έλληνες, και δεν ξεχνώ ότι εδώ και χιλιάδες χρόνια, πέρασα από μια Ελλάδα που ήταν τόπος φωτός, κάλλους και αρμονίας »