ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΑΛΛΟ : ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΚΟΤΩΘΗΚΑΝ 40 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ

Η τρομοκρατική επίθεση της Κωνσταντινούπολης το περασμένο Σαββάτο, ίσως ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Χαρακτηριστικό ήταν πως ένας πατέρας ενός θύματος αρνήθηκε να χαρακτηριστεί, (αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά), ο νεκρός γιος του σαν Şehit, τιμητικός χαρακτηρισμός του μάρτυρα που δίνεται στα θύματα των Κούρδων. Παράλληλα αυξάνονται συνεχώς οι διαδηλωτές που διαδηλώνουν πως ο πόλεμος αυτός έχει γίνει προσωπική υπόθεση του Ερντογάν που την πληρώνει πολύ ακριβά ο ίδιος ο λαός, ενώ δεν φαίνεται κανένα φως στο ορίζοντα.

Την πλήρη ομολογία ότι μέσα σε 32 χρόνια συνεχούς και αδιεξόδου πολέμου με τους Κούρδους και με ελάχιστα διαλειμματα ύφεσης των συγκρούσεων, έχουν χάσει τη ζωή τους 40 και πλέον χιλιάδες Τούρκοι στρατιωτικοί, ενώ δαπανήθηκαν τα αστρονομικά ποσά των 1,5 τρις δολαρίων, κάνει η αντιπολιτευόμενη τουρκική εφημερίδα, Cumhürriyet.

Η κατάσταση αυτή όχι μόνο δεν έχει παρουσιάσει κάποια σημάδια άμβλυνσης και εξομάλυνσης, αλλά με την πολιτική του Ερντογάν που έχει αλλάξει τα πέντε τελευταία χρόνια και έχει σκληρύνει για πολλούς λόγους, δείχνει να εκτραχύνεται ακόμα περισσότερο, με όλες τις συνέπειες αυτής της εξέλιξης.

Η μεγάλη αυτή αιμορραγία ήδη απειλεί τη ίδια την συνοχή της τουρκικής κοινωνίας, ενώ τα πρώτα σημάδια της οικονομικής ύφεσης έχουν αρχίσει να επηρεάζουν αρνητικά την τουρκική καθημερινότητα γεγονός που προκαλεί άλλο ένα σοβαρό πρόβλημα στην ισλαμική κυβέρνηση και μεγαλώνει το άγχος του Ερντογάν για την συνταγματική μεταρρύθμιση, που τον κάνει να προχωρεί σε πολλές αψυχολόγητες ενέργειες και γεωστρατηγικές ανατροπές.

Σύμφωνα με επερώτηση του βουλευτή του Λαϊκού Κόμματος της Αντιπολίτευσης, της περιοχής του Tunceli, του Gürsel Erol που είναι και κουρδικής καταγωγής, μέσα σε 30 και πλέον χρόνια εσωτερικού πολέμου ο πόλεμος αυτό όχι μόνο δεν σταμάτησε αλλά συνεχίζεται ακόμα πιο έντονος, σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στην γειτονική Συρία και Ιράκ. Συγκεκριμένα άλλαξαν 10 πρωθυπουργοί, 11 αρχηγοί του Γενικού Επιτελείου, 23 υπουργοί Εσωτερικών και 10 κυβερνήσεις χωρίς να λύσουν το πρόβλημα, αλλά το κατέστησαν πιο αιματηρό και πιο ανθρωποκτόνο.

Η τουρκική κοινωνία δεν αντέχει, όπως ομολογούν πολλοί Τούρκοι αρθρογράφοι άλλο αυτή την κατάσταση και για όσους παρατηρούν από κοντά τα γεγονότα, προβλέπουν καταλυτικές εξελίξεις στο τεράστιο αυτό ζήτημα με όλες τις δυνατές παρενέργειες στην ευρύτερη περιοχή.