Όλοι γνωρίζουμε τον μύθο για τους Δελφούς και το Μαντείο. Ιδιαίτερα ο τρόπος επιλογής του τόπου για τον Ομφαλό, είναι πως όταν ο Δίας άφησε δύο αετούς να πετάξουν προς δύο αντίθετες κατευθύνσεις, έναν προς την Ανατολή και έναν προς την Δύση. Το σημείο συνάντησης ήταν οι Δελφοί. Τώρα μαθαίνουμε κάτι ακόμα… -d-
«Κατά την θερινή τροπή στις 21 Ιουνίου, στους Δελφούς έχουμε διάρκεια ημέρας 14 ώρες και 50 λεπτά ακριβώς.
Η νύκτα βέβαια είναι 9 ώρες και 10 λεπτά.
Ο λόγος 14 50′ / 9 10′ = (14 5/6) / (9 1/6) δίνει τον 1.618 ήτοι τον χρυσό αριθμό φ (που είναι συζυγής με τον χ=0.618)
Έτσι οι Δελφοί είναι ομφαλός, ομφαλός όχι χώρου αλλά χρόνου
Η γεωγραφική πραγματικότητα για τους Δελφούς δίνει ακόμα τη θέση ομφαλού και κατά την έννοια Ανατολή-Δύση, εφόσον η χρυσή τομή της ηλιακής απόστασης δηλαδή των μεσημβρινών από το ακρωτήριο Φινιστέρο της Ιβηρικής Χερσονήσου στον Ατλαντικό (δυτικό ηπειρωτικό άκρο της Ευρώπης) μέχρι την δυτική πλευρά του Καυκάσου (ανατολικό άκρο της Ευρώπης) ταυτίζεται με την θέση του μεσημβρινού των Δελφών».
«Για την Μουσική Γεωγραφία των Δελφών»
Γιώργος Λυκούρας Περιοδικό «Αρχαιολογία και Τέχνες» αρ. 86
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου