Αυτο το οποίο εκπροσωπεί η μουσουλμάνα, μπορεί να είναι σεβαστό, είναι όμως αποδεκτό και προσιδιάζει στον τόπο της, ανταποκρίνεται στα έθιμα και στις παραδόσεις της, είναι αποδεκτό και ανεκτό στον δικό της τόπο, εντός του δικού της λαού, γιατί αυτό ανταποκρίνεται στην δικής ψυχοσύνθεση και νοοτροπία...
Από την άλλη, η Ελληνίδα με το λευκό φόρεμα, ανάβει το φως, τον σπινθήρα του πολιτισμού, το ψυχικό φως, εκπροσωπώντας το κάλλος, την σεμνότητα, την ιεροπρέπεια, δίχως μπούργκες, δίχως τσαντόρ, δίχως μαύρες καλύπτρες... Δύο διαφορετικοί κόσμοι, διαμετρικά αντίθετοι, που απηχούν δύο συγκρουόμενες Κοσμοθεωρίες... Το φως και το έρεβος...
Επιλέγουμε συνειδητά το φως, απαρνούμαστε το έρεβος και θα αγωνιστούμε ώστε αυτό να μην επικρατήσει στην Πατρώα Γη, με όποιο τίμημα, γιατί είναι ολότελα ξένο προς την ψυχοσύνθεση, προς τα ιδανικά μας, προς την Βιοθεωρία μας, γιατί για την αποτροπή και ανάσχεση αυτού, αγωνίστηκαν οι πρόγονοί μας στις Θερμοπύλες, στον Μαραθώνα, στην Σαλαμίνα, στις Πλαταιές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου