Προσοχή……..ο χρόνος τελειώνει..ο πολεμος αρχισε..

Στις μέρες που έρχονται, πρέπει όλοι μας να κατανοήσουμε ΤΙ είναι αυτό που ακριβώς έρχεται. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε που μας οδηγούν, ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα γεγονότα λίγο πριν τον ερχομό τους. Για να επιτευχθεί αυτό όμως, θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας πως αυτές τις δύσκολες ώρες ο μόνος κακός σύμβουλος είναι το άγχος και ο πανικός. Αντιθέτως η πρόνοια και η πρόληψη είναι σύμμαχός μας. Θα έχετε παρατηρήσει πως  ο καθένας εκλαμβάνει μια επερχόμενη φτωχοποίηση διαφορετικά απο τον άλλον και άρα αντιδρά και διαφορετικά πάνω σε αυτή. Άλλοι πάνε στα σούπερ μάρκετ να προλάβουν να αγοράσουν είδη πρώτης ανάγκης. Άλλοι τρέχουν στα ΑΤΜ να κάνουν αναλήψεις. “Αλλοι περιμένουν υπομονετικά το δημοψήφισμα της 5ης ιουλίου, ενώ άλλοι πιθανόν να ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για το εξωτερικό κ.ο.κ.

Η ουσία εδώ τελικά που βρίσκεται ; Στην διαφορετικότητα μας ή στην αποτελεσματικότητά μας ; Ας συμφωνήσουμε όλοι μας στο απλό και το οφθαλμοφανές και αυτό δεν είναι άλλο από το ότι αυτό που έρχεται έιτε με τον έναν, είτε με τον άλλον τρόπο ΔΕΝείναι καλό. Και δεν θα μπορούσε να είναι καλό άλλωστε εφόσον όλες οι ενδείξεις και τα μέχρι στιγμής γεγονότα δείχνουν ότι η πατρίδα μας βρίσκεται σε αδιέξοδο. Όχι μόνο οικονομικό. Αλλά και κοινωνικό και πολιτικό και πολιτισμικό. Η δημοκρατικότητα του δημοψηφίσματος δεν προκύπτει απο την θεσμική διαδικασία του δικαιώματος να μιλήσει ο λαός. Η δημοκρατικότητα προκύπτει απο το είδος του ερωτήματος που τίθεται να απαντήσουμε. Αλήθεια……υπάρχει κάποιος που πιστεύει πως η ελευθερία που του δίδεται μέσα απο μια απάντηση είναι σημαντικότερη απο το ίδιο το ερώτημα ; Θυμίζω πως η συγκεκριμένη κυβέρνηση (και δεν μιλάω κομματικά) ψηφίστηκε απο τους πολίτες ως αντιμνημονιακή. Εκλέχθηκε με λίγα λόγια για να πεί εκείνη το όχι εκ μέρους του λαού. Γιατί λοιπόν έρχεται μετά από πέντε μήνες και απευθύνει στον ελληνικό λαό ένα ερώτημα για το οποίο  ξέρει ήδη την απάντηση και δεν είπε η ίδια το μεγάλο όχι ; Μήπως τελικά υπάρχει μια μεγάλη παγίδα εδώ που δεν μπορούμε να δούμε ; Διότι το ερώτημα αποδοχής η όχι των μέτρων απο τον Έλληνα πολίτη έμμεσα σημαίνει ότι το πρόβλημα μας είναι τι μέτρα θα πάρουμε και όχι ΑΝ θα πάρουμε.μέτρα! Ο λαός έχει πει ήδη ΟΧΙ στα μέτρα με την τελεύταια του ψήφο. Πως τον ρωτάτε λοιπόν αν αποδέχεται η όχι τα μέτρα όταν τα έχει ήδη απορρίψει δια της ψήφου του στις τελευταίες κοινοβουλευτικές εκλογές ; Το ναι έχει ήδη απαντηθεί ως όχι. Το όχι γιατί να απαντηθεί εκ νέου ως όχι λοιπόν ;

Ο λαός έχει πει ένα μεγάλο όχι στη λιτότητα έτσι και αλλιώς. Γιατι λοιπόν τον ρωτάμε αν την αποδέχεται η όχι ; Μήπως τελικά το δημοψήφισμα είναι η πρόφαση  για την επιβολή του capital control ; Μήπως τελικά ο σκοπός »αγιάζει» τα μέσα ; Σκεφτείτε λίγο ποιά θα ήταν η αντίδραση του ελληνικού λαού αν επιβάλλονταν το capital control χωρίς να είχε προκύψει το δημοψήφισμα. Μήπως θα έιχε εξοργηθεί και επαναστατήσει ; Μήπως θα ένιωθε προδωμένος και πληγωμένος ; Τώρα όμως δεν νίωθει τίποτα απο όλα αυτά. Διότι του είπανε πως έχει το δικαίωμα να ψηφίσει αν θέλει αργό η γρήγορο θάνατο. Σκεφτείτε τι σημαίνει το ΝΑΙ σε ένα τέτοιο εκβιαστικό ερώτημα και τι σημαίνει το ΟΧΙ. Το ΝΑΙ σημαίνει αποδοχή δυσβάσταχτων μέτρων υποτέλειας ενώ το ΟΧΙ σημαίνει έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη και άτακτη χρεωκοπιά. Εκτός αν υπάρχει έστω και ένας που πιστεύει πως οι δανείστες δεν θα αντιδράσουν καθόλου μετά το όχι μας ή πως η κυβέρνηση έιναι σε θέση να μας υπερασπιστεί.

Άρα λοιπόν βλέπουμε πως οι οιωνοί δεν είναι καθόλου καλοί για τη χώρα μας και πως οι εξελίξεις μόνο πιο δυσάρεστες μπορεί να γίνουν παρά ευχάριστες. Μη μπερδεύουμε τον ρεαλισμό με την απαισιοδοξία. Δεν είμαστε απαισιόδοξοι, όμως δεν είμαστε και εκτός πραγματικότητας. Δεν θα σας πω λοιπόν ΠΩΣ θα προετοιμαστείτε για αυτά που έρχονται, γιατί αυτό αφορά τα μέσα και την προσωπική αντίληψη του καθενός. Θα σας πω όμως να προετοιμαστείτε και να μη μείνετε άπραγοι. Οι ενέργειες πρόληψης και πρόνοιας ποτέ δεν έβλαψαν κανέναν. Ακόμα και αν γλυτώσουμε απο τα χειρότερα το κακό θα μας έχει βρεί προετοιμασμένους. Ακόμα και αν τελικά δεν γίνει τίποτα, έμεις πάλι δεν θα χάσουμε γιατί όσα κάναμε πριν για το μετά, θα τα βρούμε μπροστά μας και υπέρ μας. Εν κατακλείδι λοιπόν λάβετε τα όποια μέτρα θεωρείται εσείς καταλληλότερα γιατί ο χρόνος τελείωνει και ας αποδειχθούν αχρείαστα. Είναι προτιμότερο να είμαστε προετοιμασμένοι για κάτι που »μπορεί» να μην έρθει παρά απροετοίμαστοι για κάτι που θα έρθει. Η απόφαση είναι δική σας.