Δημοκρατία.Τοῖς ὄχλοις πειρώμενος ἀρέσκειν, τῶν ὄχλων ἔση ὅμοιος».!

Ἡ μάζα, ὁ ὄχλος δὲν ὑπάρχει τὶποτα ποὺ νὰ μισῇ περισσότερο ἀπὸ αὐτὸν ποὺ κάνει ἔκκλησιν εἰς τὴν συνείδησὶν του καὶ εὑρίσκεται εἰς ἀνώτερο ἐπίπεδο.!

Ἡ Δημοκρατία εἶναι χειροτέρα τῆς ὁλιγαρχίας, διότι ἐπιβάλλει εἰς τὴν Χῶραν τὰς ἀνεξελέγκτους καὶ ἀτύπους παρορμήσεις τοῦ όχλου. Κάθε μορφὴ συζητήσεως μὲ τὸν ὄχλο ἀποκλείεται Ὁ λαός (ὄχλος) εἰς τὴν συντριπτικὴν του πλειοψηφία ἦταν καὶ εἶναι πάντα ἐναντίον ἐκείνων, ποὺ ἐπιθυμοῦσαν τὸ καλό, διότι ὁ ὄχλος, εἶναι κυρίως ἀδρανὴς καὶ δὲν ὑπάρχει τίποτα ποὺ νὰ μισῇ περισσότερο ἀπὸ τὰς ὅποιας ἑκκλήσεις γίνονται εἰς τὴν συνείδησὴν του. Ἡ ἐξέλιξις αὐτῶν εἰς ἀνώτερα ἐπίπεδα, ἡ ὑπερνίκησις τοῦ ἐγωϊσμοῦ καὶ τῆς ἀδρανείας, θὰ εἶναι πάντα ἡ ὑποχρέωσις καὶ δουλειά τῶν ξεχωριστῶν ἀτόμων τῶν ὁλίγων, ποτὲ ἡ δουλειὰ τῶν πολλῶν. «…ὁ λαὸς πολεμᾷ διὰ τὴν κοιλιὰ του καὶ οἱ Εὐγενεῖς διὰ τὰς ἀξίας.». 
Ὁ Ὄχλος μπορεῖ νὰ ἐπηρεασθῇ, μόνον μὲ δημαγωγία καὶ ἐπιχειρήματα χαμηλοτάτης ποιότητος, ἀφοῦ εἶναι τὰ μοναδικὰ ποὺ μπορεῖ νὰ κατανοήσῃ. 
Ἡ Ὁλιγαρχία ἔχει πάντα ἕνα περιθώριο λογικῆς, ἐνίοτε δὲ διατηρεῖ σεβασμὸν εἰς τὰς προσωπικότητας τῆς χῶρας, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὸν Ὄχλον ὁ ὁποῖος μισεῖ ὅποιονδήποτε κάνει ἔκκλησιν εἰς τὴν συνείδησὶν του καὶ εὑρίσκεται εἰς ἀνώτερο ἐπίπεδο.!

Ὁ Ὄχλος δέν ἀνέχεται νὰ κυβερνηθῇ ὑπὸ σκεπτομένων ἀνθρώπων. Ἡ σκέψις διὰ τὸν Ὄχλον εἶναι ἀντιπαθής, ὕποπτη κι᾿ ἐπικίνδυνη. Ἐκεῖνο ποὺ τὸν ἐπηρεάζει εἶναι ἡ ρητορικὴ δημαγωγία. Η δημοκρατία κρατᾷ πεισματικῶς εἰς τὸ περιθώριο τὰς ἀξίας, ἐκτὸς ἐὰν αὕται συγκαλυφθοῦν μὲ τὰ χυδαῖα προσόντα ποὺ θαυμάζει ὁ ὄχλος. Ἡ Δημοκρατία στηρίζεται εἰς τὴν θέλησιν τῆς πλειοψηφίας. Ἡ πλειοψηφία τοῦ ὄχλου δημιουργεῖται μὲ βάσιν ὁρισμένας κοινάς ἰδιότητας τῶν ἀτόμων ποὺ τὸν ἀποτελοῦν, καὶ αἱ πλέον κοιναί καὶ θεμελειώδεις εἶναι ἡ ἀμάθεια, ἡ βλακεία καὶ τὸ μῖσος πρὸς ὅποιον εὐρίσκεται εἰς ἀνώτερον ἐπίπεδον ἀπ᾿αὐτὸν.

Ἄρα, Δημοκρατία εἶναι τὸ πολίτευμα ἐκεῖνο ποὺ ἡ πλειοψηφία τῶν ἠλιθίων, μοχθηρῶν καὶ κακεντρεχῶν ἐκλέγει κυβερνῆτας κατ’ εἰκόνα, καὶ ὁμοίωσίν της. Ἡ Δημοκρατία δὲν ἀρκεῖται νὰ παραμερίσῃ τοὺς νοήμονες καὶ ἀγαθοὺς ἀπὸ τὴν διαχείρηση τῶν κοινῶν. Διαποτισμένη ἀπὸ ἀβυσσαλέο καὶ φαρμακερὸ πλέγμα κατωτερότητος, κάνει τὸ πᾶν διὰ νὰ τοὺς ἐξολοθρεύσῃ! Τὸ μεγαλύτερο ποσοστὸ τοῦ λαοῦ-ὄχλου εἶναι χερότερο καὶ, ἀπείρως ἐλεεινότερον καὶ ἀθλιότερον τῶν ἀχρείων ἀνδραπόδων ποὺ ἐπιλέγει νὰ τὸν κυβερνοῦν· ὠχριοῦν ἔμπροσθέν των οἱ ἐχθροὶ τοῦ ἔθνους.! .

«Ἐὰν ἡ πολιτικὴ δύναμις καὶ ἡ φιλοσοφία ὲν συμπέσουν, δὲν θὰ ὑπάρξῃ τέλος κακῶν!»

Πλάτων Πολιτεία

Τί ἀκριβῶς εἶναι αὐτή ἡ δημοκρατία, πού μέ τόσο πάθος ὑπερασπίζονται οἱ περισσότεροι γύρω μας;
Εὔκολο… Πολὺ εὔκολο νὰ τὸ μάθουμε.

Στὴν λέξιν δημοκρατία  μᾶς ἐξηγεῖ:

«Δημοκρατία: πολίτευμα λαϊκῆς κυριαρχίας, ῥυθμίζον τὴν λειτουργίαν του ἐπὶ τῇ βάσει τῆς βουλήσεως τῆς πλειοψηφίας τοῦ λαοῦ. 
Ἄμεσος δημοκρατία: καθ’ ἧν ὁ λαὸς ἀσκεῖ τὰ κυριαρχικά του δικαιώματα ἀπ’  εὐθείας ἐν συνελεύσει. 
Ἔμμεσος δημοκρατία: καθ’ ἧν αἱρετοὶ ἀντιπρόσωποι τοῦ λαοῦ ἀσκοῦν τὴν κυριαρχίαν.
Μεικτὴ δημοκρατία: καθ’ ἧν ὑπάρχουν καὶ θεσμοὶ ἀπ’  εὐθείας ὑπὸ τοῦ λαοῦ ἀσκήσεως τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας.
Βασιλευομένη δημοκρατία: καθ΄ ἧν ὁ ἀνώτατος ἄρχων εἶναι αἱρετός.»

Ἐὰν ἀναζητήσῳ ὅμως τὸ τὶ ἀκριβῶς σημαίνει δημοκρατία, ἀπὸ τὴν σύνθεσίν της, θὰ ἀναγκαστῶ νὰ χωρίσῳ στὰ συνθετικά της τὴν λέξιν. 
Κι ἔτσι ἀντιλαμβάνομαι πὼς κρατεῖ, ἐπικρατεῖ ὁ δῆμος.
Μὰ γιὰ τὴν λέξιν «δῆμος» διαβάζουμε:

«Δῆμος: ἐδαφικὴ περιοχή, ὁ πληθυσμὸς ἐδαφικῆς περιοχῆς, ὁ λαὸς τῆς ὑπαίθρου, ὁ κοινὸς λαός, ὁ ὄχλος.»

Ἀμέσως ὅμως μετὰ τὴν λέξιν δῆμος διαβάζω τὴν λέξιν δημός.

«Δημός: τὸ λίπος, τὸ πάχος, τὸ ξύγγι.»

Χμμμ… Τὸ λίπος, τὸ πάχος, τὸ ξύγγι…
Καί γιατί μία λέξις μέ διαφορετικό τονισμό νά σημαίνῃ ἀπαραιτήτως καί κάτι διαφορετικό;
Ἤ μήπως σημαίνει κάτι διαφορετικό ἡ δουλειά ἀπό τήν δουλεία;

Ἐὰν ὅμως ξαναπιάσῳ τὴν λέξιν δημοκρατία καὶ τὴν …ἀντιληφθῶ κατὰ πῶς ἀκριβῶς τὴν ἀντιλαμβάνεται τὸ …ΚΚΕ, τότε ἔχουμε τὴν λέξιν λαοκρατία.
Δῆλα δὴ τὸ κράτος ἤ τὴν ἐπικράτησιν τοῦ λαοῦ. 
Ναί, σωστά… 
Μὰ ἡ λέξις λαὸς προέρχεται ἀπὸ τὴν λέξιν λᾶας, ποὺ σημαίνει βράχος, λίθος, πέτρα… Στὴν δοτικὴ ἡ λάξις «λᾶας» γίνεται λᾶος. 
Πάλι μεταφορὰ τόνου. Πάλι ταὐτόσημες ἔννοιες… 
Δῆλα δή, σὲ ἁπλᾶ ἑλληνικά, ἡ λαοκρατία σημαίνει λιθοκρατία καὶ ἡ δημοκρατία λιποκρατία.

Διαλέγουμε.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς αὐτὸ ὑπερασπιζόμαστε… Ἤ τὸ λίπος ἤ τὸν λίθο.