Η αρχαιολογική σκαπάνη κατευθύνεται από μια τύχη που παίζει περίεργα καμιά φορά παιχνίδια στους επιστήμονες.
Ποιος θα περίμενε, για παράδειγμα, ότι ο περίφημος δίσκος της Φαιστού θα βρισκόταν σ' αυτή την απόμερη γωνιά των ανακτόρων ανάμεσα σε μαυρισμένα τσουκάλια και στάχτες από καμένα κόκαλα βοδιών;
Μετά τα βασιλικά διαμερίσματα με τις κιονοστοιχίες και τις αλαβάστρινες ορθομαρμαρώσεις κανένας δεν θα στεκόταν σ' αυτά τα πλινθόκτιστα σπιτάκια της βορειοανατολικής πτέρυγας.
Κι όμως, εδώ φαίνεται στεγαζόταν το ιερό θησαυροφυλάκιο της Φαιστού, παρόλο που ένας μόνο θησαυρός, ο δίσκος, είχε απομείνει για τους αρχαιολόγους το 1908, όταν το ανακάλυψαν.
Η χαρά των αρχαιολόγων για το εύρημα μεταμορφώθηκε γρήγορα σε αγωνία...
(...)
Τι να γράφει άραγε ο δίσκος της Φαιστού;
Αυτό το πήλινο κομματάκι που έχει διάμετρο 17 εκατοστά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν πρόδρομος της τυπογραφίας. Τα 241 αυτοτελή και 61 ομαδικά σημεία του σε σπειροειδή διάταξη που είναι κράμα συλλαβικής και ιδεογραφικής γραφής έχουν αποτυπωθεί στον δίσκο με τη βοήθεια μικρών σφραγίδων, όταν ο πηλός ήταν ακόμα νωπός.
Τα σημεία του αναπαριστάνουν ανθρώπινες μορφές, ψάρια, πουλιά, έντομα, φορητά καθίσματα, δέρματα, πλοία, εργαλεία κ. ά.
(...)
Για ένα διάστημα είχε επικρατήσει η γνώμη του Evans ότι ο δίσκος δεν ήταν μινωϊκός, αλλά μετά την ανακάλυψη σε σπηλιά του Αρκαλοχωρίου διπλού πέλεκυ που έχει σύμβολα παρόμοια με του δίσκου πιστεύεται πως είναι πραγματικά κρητικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου