Η αρχαιότερη ερωτική βραχογραφία ανακαλύφθηκε στην Αστυπάλαια

«Πικάντικες» αρχαίες επιγραφές ανακάλυψε στην Αστυπάλαια αρχαιολόγος, οι οποίες ρίχνουν φως στην ερωτική ζωή των αρχαίων Ελλήνων.

 

Όπως δηλώνει στον Guardian ο καθηγητής Ανδρέας Βλαχόπουλος, ο οποίος ξεκίνησε την έρευνα στο νησιού του Αιγαίου πριν από τέσσερα χρόνια, οι επιγραφές χρονολογούνται από τον 5ο και τον 6ο αιώνα π.Χ. 

 

«Ήταν αυτό που θα έλεγα θριαμβευτικές επιγραφές» λέει ο καθηγητής. «Απαιτούσαν τον χώρο τους με μεγάλα γράμματα που όχι μόνο εξέφραζαν σεξουαλική επιθυμία, αλλά μιλούσαν για τη σεξουαλική πράξη αυτή καθ' αυτή» τόνισε. 

 

Οι βραχογραφίες είναι λαξευμένες σε βράχους δολομιτικού ασβεστόλιθου. Μία από αυτές που πιστεύεται ότι είχε χαραχθεί στα μέσα του έκτου αιώνα π.Χ., αναφέρει: «Ο Νικασίτιμος συνουσιαζόταν εδώ με τον Τιμίονα» (Νικασίτιμος οἶφε Τιμίονα).

 

Όπως αναφέρει ο κ. Βλαχόπουλος: «Γνωρίζουμε ότι στην αρχαία Ελλάδα, η σεξουαλική επιθυμία ανάμεσα στους άνδρες δεν ήταν θέμα ταμπού».

 

Οι βραχογραφίες ανακαλύφθηκαν στον όρμο Βαθύ, στη βορειοδυτική άκρη του νησιού και η επιγραφή έχει κάνει τους αρχαιολόγους να πιστεύουν ότι κάποτε στρατοπέδευαν εκεί στρατιώτες.

 

Σε άλλο σημείο της σπηλιάς βρέθηκαν δύο πέη χαραγμένα σε ασβεστόλιθο, κάτω από το όνομα Δίον, γεγονός που συνάδει και αυτό σε ομοφυλοφιλική σχέση.

 

Σύμφωνα με τον ειδικό επιγραφολόγο, Άγγελο Ματθαίου, «όποιος έγραψε αυτή την ερωτική επιγραφή που αναφέρεται στον Τιμίονα είχε εκπαιδευτεί στη γραφή».

 

Ο ίδιος δηλώνει ότι οι επιγραφές μαρτυρούν μορφωμένους ανθρώπους, γεγονός που σημαίνει ότι δεν εκπαιδεύονταν στην τέχνη της γραφής μόνο οι φιλόσοφοι και οι ιστορικοί, αλλά και οι απλοί άνθρωποι που ζούσαν στα νησιά.

 

Εκτός από τις ερωτικές επιγραφές, βρέθηκαν χαραγμένα και άλλα σχήματα όπως πλοία, σπαθιά και σπείρες, οι οποίες διακρίνονται καθαρά παρά την έκθεσή τους στον άνεμο και τη θάλασσα.

 

«Γνωρίζουμε ότι τα ελληνικά νησιά κατοικούνταν ήδη από την τρίτη χιλιετία π.Χ., αλλά αυτό που βρήκαμε αποτελεί απόδειξη ότι, ακόμα και τότε, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν μία κωδικοποιημένη γλώσσα συμβόλων και εικόνων, αρκετά εκλεπτυσμένη» δήλωσε στη βρετανική εφημερίδα ο κ. Βλαχόπουλος.