Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ , Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ

Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ , Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ

Η παράδοση θέλει τον Ήφαιστο να έχει τις ομορφότερες συζύγους. ΗΙλιάδα του αποδίδει ως γυναίκα την Χάρη, που ήταν η προσωποποίηση της ομορφιάς. Ο Ησίοδος του δίνει ως γυναίκα τηνΑγλαΐα, την πιο νέα από τις Χάριτες. Μα η πιο γνωστή σύζυγός του ήταν η Αφροδίτη. Η Αφροδίτη βέβαια δεν άντεξε για πολύ να μείνει πιστή στον άντρα της. Πολύ σύντομα σαγηνεύτηκε από την ομορφιά και την τέλεια σωματική διάπλαση του φιλοπόλεμου Άρη και έγινε ερωμένη του. Ο Ήλιος που παρακολουθεί τα πάντα πάνω από το άρμα του, όταν είδε κάποια φορά τον Άρη και την Αφροδίτη να πλαγιάζουν πάνω στο κρεβάτι του Ήφαιστου μέσα στο ίδιο του το παλάτι, έτρεξε και του το φανέρωσε. Τότε ο θεός ζήτησε από τον Ήλιο να μη φανερώσει σε κανέναν άλλο το μυστικό και σκαρφίστηκε ένα σχέδιο. Άπλωσε πάνω στο κρεβάτι του ένα αόρατο δίχτυ. Έτσι την επόμενη φορά που συναντήθηκαν οι δυο εραστές και πλάγιασαν στο κρεβάτι, μπλέχτηκαν μέσα στο δίχτυ. Απεγνωσμένα προσπαθούσαν να ελευθερωθούν. Μάταια όμως, όσο περισσότερο προσπαθούσαν, τόσο περισσότερο μπλέκονταν. Ο Ήφαιστος μόλις γύρισε στο παλάτι του, βρήκε τους παράνομους συντρόφους γυμνούς και ακινητοποιημένους πάνω στο κρεβάτι. Αυτοί ντροπιασμένοι δεν μπορούσαν να τον αντικρίσουν. Γεμάτος οργή μα και παράπονο ο Ήφαιστος τα έβαλε με τον Άρη, που αν και ήταν αδερφός του δε δίστασε να τον προδώσει, αλλά και με τη γυναίκα του, που δεν εκτιμούσε καθόλου την αγάπη και τη φροντίδα που της έδειχνε. Για να πάρει την εκδίκησή του φώναξε τον Δία και τους υπόλοιπους θεούς και τους έδειξε τους αδιάντροπους εραστές που ήταν ακόμη μπλεγμένοι στα μαγικά δίχτυα. Οι θεοί όλοι κατηγορούσαν την άπιστη σύζυγο και τον άκαρδο αδερφό και τους έβριζαν για το αμάρτημά τους. Μόνο έτσι ξεθύμανε η οργή του Ήφαιστου και τους ελευθέρωσε. Η Αφροδίτη, κατακόκκινη από την ντροπή της, το έβαλε στα πόδια και όλοι οι θεοί γελούσαν ασταμάτητα.
Μετά από αυτή την απιστία και ο Ήφαιστος στράφηκε αλλού 

Η ονειρική πνευματική διδασκαλία μεταφέρεται στην συνείδηση με την μορφή μαθηματικών μύθων.  

Η ιδέα της  αιθερικής  πραγματικότητας που υφαίνει ως δίχτυ ο Ήφαιστος με το πυρ του, αποτελεί μια κορύφωση για την Ελληνική Μυθολογία. 

Εννοώ ότι το αιθερικό δίχτυ  με το οποίο παγίδευσε ο Ήφαιστος την συνεύρεση του Άρη  με την Θεά του έρωτα, είναι ο Ναός της αρμονικής  νοητικής μορφής.  Όπου το   ασύμμετρο πυρ των εμπαθών αισθήσεων  του θεού και το πνευματικό πυρ της  χρυσής Αφροδίτης (χρυσής τομής),  εναρμονίζονται στο συμμετρικό αιθερικό ικρίωμα ενός εικοσάεδρου Αδάμαντα, λογοϊκού πρότυπου της σάρκινης πενταγωνικής μορφής.  

«Δια του εικοσαέδρου  (του Νου) εγγράφεται το πενταγωνικό δωδεκάεδρο (της φυσικής μορφής) στον Σφαίρο του πνεύματος» Ιάμβλιχος.