ΠΛΑΤΩΝ - ΚΡΙΤΙΑΣ
Η ονομασία του διαλόγου οφείλεται στον κύριο ομιλητή, τον Κριτία, προπάππο του Πλάτωνα, ενώπιον των ίδιων προσώπων τα οποία απαρτίζουν την ομάδα των συζητητών του Τίμαιου. Ο υπότιτλος Ατλαντικός παραπέμπει στο θέμα του διαλόγου, που είναι η εξιστόρηση της νικηφόρας σύγκρουσης της Αρχαίας πόλης των Αθηνών προς τους βασιλείς της Ατλαντίδας.
Στην αρχή της αφήγησής του ο Κριτίας εκθέτει τα σχετικά με την Αρχαία πόλη των Αθηνών, εννέα χιλιάδες χρόνια πριν από τον διαδραματιζόμενο διάλογο, απώτερη πηγή των οποίων είναι οι πληροφορίες που έδωσαν στον Σόλωνα οι ιερείς της Αιγύπτου. Η Αρχαία Αττική, χώρα προστατευόμενη από την Αθηνά και τον Ήφαιστο, περιγράφεται ως εύφορη και με φυσικές καλλονές περιοχή, στην οποία οι γηγενείς κάτοικοι δημιούργησαν πολιτικό σύστημα με βασικούς θεσμούς αυτούς που περιγράφονται στο πρώτο μέρος του Τίμαιου και απηχούν τις σχετικές ρυθμίσεις της Πολιτείας. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην περιγραφή της γεωλογικής μορφολογίας και σύστασης του εδάφους της Αττικής, πριν αυτό αλλοιωθεί από σειρά φυσικών καταστροφών που ακολούθησαν.
Αναλυτικότερος είναι ο ομιλητής σχετικά με τη νήσο Ατλαντίδα. Αυτή περιγράφεται ως ήπειρος, που μοιράστηκε σε δέκα βασιλικούς οίκους, των οποίων γενάρχης ήταν ο θεός Ποσειδώνας. Η εξουσία των ηγεμόνων της Ατλαντίδας ήταν απόλυτη και στηριζόταν σε αυστηρή και με θεϊκή προέλευση νομοθεσία. Οι κάτοικοι ανέπτυξαν αξιόλογο τεχνικό πολιτισμό και απέκτησαν σημαντική στρατιωτική ισχύ. Στη συνέχεια γίνεται λόγος για την πολιτική και ηθική παρέκβαση της κοινωνίας της Ατλαντίδας από τις θεμελιώδεις αρχές στις οποίες όφειλε την πρόοδό της και ο διάλογος διακόπτεται στο σημείο όπου αυτή η παρακμή προκαλεί την επέμβαση των θεών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου