«Τὸν δὲ ὑπὸ Δελφῶν καλούμενον ὈΜΦΑΛὸΝλίθου πεποιημένου λευκοῦ, τοῦτο εἶναι τὸ ἐν μέσῳ τῆς γῆς πάσης αὐτοί τε λέγουσιν οἱ ΔΕΛΦΟὶ καὶ ἐν ᾠδῇ τινι ΠΙΝΔΑΡΟΣ ὁμολογοῦντα σφισιν ἐποίησεν», {Παυσανίας, Φωκικά, 16.3. Π}.
«..., καὶ ἐκάλεσαν τῆς γῆς ὀΜΦΑΛΟΝ, προ σπλάσαντες καὶ μῦθον ὅν φησι ΠΙΝΔΑΡΟΣ, ὅτι συμπέσοιεν ἐνταῦθα οἱ ἀΕΤΟὶ οἱ ἀφεθέντες ὑπὸ τοῦ ΔΙΟΣ, ὁ μὲν ἀπὸ τῆς δύσεως ὁ δ’ ἀπὸ τῆς ἀνατολῆς˙ οἱ δὲ κόρακάς φασι. Δείκνυται δὲ καὶ ὀΜΦΑΛΟΣ τις ἐν τῷ ναῷ τεταινιωμένος καὶ ἐπ’ αὐτῷ αἱ δύο εἰκόνες τοῦ μύθου», {Στράβων, Γεωγραφικῶν Θ´ (Ἀνατολικὴ Ἑλλάς), C. 419}.
ΟΤΑΝ Ο ΔΙΑΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΝ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΕΣΗΚΩΣΕΝ ΔΥΟ ΑΕΤΟΥΣ ΔΙΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΟΥΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ, Ο ΕΝΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗΝ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΥΣΙΝ.
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΕΤΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣΔΕΛΦΟΥΣ, ΕΣΗΜΑΙΝΕΝ ΟΤΙ ΟΙ ΔΕΛΦΟΙ ΗΣΑΝ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, Ο ΟΜΦΑΛΟΣ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ.
ΟΙ ΔΕΛΦΟΙ ΚΑΘΙΕΡΩΘΗΚΑΝ ΩΣ Ο ΚΑΤΕΞΟΧΗΝ «Γᾶς ὀμφαλὸς».
ΑΡΧΙΚΩΣ Ο ΧΩΡΟΣ ΕΚΑΛΕΙΤΟ ΔΕΛΦΥΣ (= Μήτρα, Γαστήρ) ΉΔΕΛΦΟΣ.
Ο ΔΕΛΦΟΣ ΗΤΟ ΥΙΟΣ Η ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΟΣ Η ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΣΚΟΥΣΕ ΤΗΝ ΜΑΝΤΙΚΗΝ ΤΕΧΝΗΝ, ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΠΛΑΧΝΑ ΤΩΝ ΘΥΣΙΑΖΟΜΕΝΩΝ ΖΩΩΝ, ΕΝΩ Ο ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ, Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ, ΕΡΜΗΝΕΥΕ ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ.
«Δελφοί και Δελφός ανήρ, το εθνικόν· οἱ Πύθιοι, ἀδελφοί τινες ὄντες, κατὰ ἀφαίρεσιν τοῦ α. Ὅτι τὰ Διονύσου μέλη σπαράξαντες, οἱ Τιτᾶνες τῷ Ἀπόλλωνι παρέθεντο ἐμβαλόντες λέβητι· ὁ δὲ παρὰ τῷ τρίποδι ἀπέθετο παρὰ τῷ ἀδελφῷ.» {ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟΝ ΤΟ ΜΕΓΑ, ΑΠΘ}
«Δελφύς και Δελφινία, η μήτρα, η γαστήρ, οτι αδελφοποιός εστι, και αδελφά ποιεί τα τικτόμενα. όθεν και ομόδελφυς, ο αδελφός.» {ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟΝ ΤΟ ΜΕΓΑ, ΑΠΘ}
«..., καὶ ἐκάλεσαν τῆς γῆς ὀΜΦΑΛΟΝ, προ σπλάσαντες καὶ μῦθον ὅν φησι ΠΙΝΔΑΡΟΣ, ὅτι συμπέσοιεν ἐνταῦθα οἱ ἀΕΤΟὶ οἱ ἀφεθέντες ὑπὸ τοῦ ΔΙΟΣ, ὁ μὲν ἀπὸ τῆς δύσεως ὁ δ’ ἀπὸ τῆς ἀνατολῆς˙ οἱ δὲ κόρακάς φασι. Δείκνυται δὲ καὶ ὀΜΦΑΛΟΣ τις ἐν τῷ ναῷ τεταινιωμένος καὶ ἐπ’ αὐτῷ αἱ δύο εἰκόνες τοῦ μύθου», {Στράβων, Γεωγραφικῶν Θ´ (Ἀνατολικὴ Ἑλλάς), C. 419}.
ΟΤΑΝ Ο ΔΙΑΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΝ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΕΣΗΚΩΣΕΝ ΔΥΟ ΑΕΤΟΥΣ ΔΙΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΟΥΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ, Ο ΕΝΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗΝ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΥΣΙΝ.
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΕΤΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣΔΕΛΦΟΥΣ, ΕΣΗΜΑΙΝΕΝ ΟΤΙ ΟΙ ΔΕΛΦΟΙ ΗΣΑΝ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, Ο ΟΜΦΑΛΟΣ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ.
ΟΙ ΔΕΛΦΟΙ ΚΑΘΙΕΡΩΘΗΚΑΝ ΩΣ Ο ΚΑΤΕΞΟΧΗΝ «Γᾶς ὀμφαλὸς».
ΑΡΧΙΚΩΣ Ο ΧΩΡΟΣ ΕΚΑΛΕΙΤΟ ΔΕΛΦΥΣ (= Μήτρα, Γαστήρ) ΉΔΕΛΦΟΣ.
Ο ΔΕΛΦΟΣ ΗΤΟ ΥΙΟΣ Η ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΟΣ Η ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΣΚΟΥΣΕ ΤΗΝ ΜΑΝΤΙΚΗΝ ΤΕΧΝΗΝ, ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΠΛΑΧΝΑ ΤΩΝ ΘΥΣΙΑΖΟΜΕΝΩΝ ΖΩΩΝ, ΕΝΩ Ο ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ, Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ, ΕΡΜΗΝΕΥΕ ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ.
«Δελφοί και Δελφός ανήρ, το εθνικόν· οἱ Πύθιοι, ἀδελφοί τινες ὄντες, κατὰ ἀφαίρεσιν τοῦ α. Ὅτι τὰ Διονύσου μέλη σπαράξαντες, οἱ Τιτᾶνες τῷ Ἀπόλλωνι παρέθεντο ἐμβαλόντες λέβητι· ὁ δὲ παρὰ τῷ τρίποδι ἀπέθετο παρὰ τῷ ἀδελφῷ.» {ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟΝ ΤΟ ΜΕΓΑ, ΑΠΘ}
«Δελφύς και Δελφινία, η μήτρα, η γαστήρ, οτι αδελφοποιός εστι, και αδελφά ποιεί τα τικτόμενα. όθεν και ομόδελφυς, ο αδελφός.» {ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟΝ ΤΟ ΜΕΓΑ, ΑΠΘ}
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΔΕΛΦΥΣ = ΜΗΤΡΑ / ΓΑΣΤΗΡ, ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΗΣ Η ΘΗΛΕΑ, ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΦΥΣΙΣ ΤΟΥ ΜΑΝΤΕΙΟΥ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ , ΚΑΘ' ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΕΛΑΜΒΑΝΕΝ ΧΩΡΑΝ Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΛΦΥΔΟΣ / ΜΗΤΡΑΣ / ΜΗΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΑΥΤΗΣ = ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ, ΟΤΙ «ἀδελφοί» ΕΙΣΙΝ: « οἱ ἐκ τῆς αὐτῆς δελφύος γεγονότες.»!
ΗΤΟΙ ΕΤΕΛΕΙΤΟ Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΘΕΑΣ (ΘΗΛΕΑ ΑΡΧΗ), ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΩΣ, ΔΙΑ ΤΗΣΛΗΤΟΥΣ / ΛΗΘΟΥΣ / ΛΑΤΩΣ, ΤΟ ΜΑΝΤΕΙΟΝ ΜΕΤΕΒΙΒΑΣΘΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ (ΑΡΡΗΝ ΑΡΧΗ) !!!
ΗΤΟΙ ΕΤΕΛΕΙΤΟ Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΘΕΑΣ (ΘΗΛΕΑ ΑΡΧΗ), ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΩΣ, ΔΙΑ ΤΗΣΛΗΤΟΥΣ / ΛΗΘΟΥΣ / ΛΑΤΩΣ, ΤΟ ΜΑΝΤΕΙΟΝ ΜΕΤΕΒΙΒΑΣΘΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ (ΑΡΡΗΝ ΑΡΧΗ) !!!
«Δελφίνιος»: Ὁ Ἀπόλλων. Ὅτι Κασταλίῳ τῷ Κρητὶ ἀποικίαν στελλομένῳ ὁ Ἀπόλλων ὁμοιωθεὶς δελφῖνι προηγήσατο τῆς νεὼς ἕως τοῦ Κρισσαίου κόλπου· καὶ ἐκεῖ κατοικήσας ἐκράτησε τῶν τόπων· καὶ ἀπ' αὐτοῦ Δελφοὺς ἐκάλουν τοὺς ἐνοικοῦντας· καὶΔελφινίου Ἀπόλλωνος ἱερὸν ἱδρύσατο. Τινὲς δέ φασιν ὅτι ὁ Δελφὶς εἰς τὴν ναῦν ἦλθε, καὶ κατὰ τοῦτον τὸν τόπον ἐπήδησεν εἰς τὴν θάλασσαν.
«Δέλφικα»: Τὸν τρίποδα Ῥωμαῖοι, ἐπεὶ πρῶτον ἐν Δελφοῖς γέγονεν· ἢ τρίποδα τὸν Διόνυσον, οἷον ἀδελφικὸν, καὶ δελφικόν· καὶ δελφὶς, παρὰ τὸ δέλφω.
«Δελφῖνες»: Οἱ ἰχθύες, καὶ μέρος νεώς. Διὰ τοῦτο <δελφινοφόρους> λέγουσι ναῦς, ὡς σχῆμα ἐχούσας δελφῖνος.
{ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟΝ ΤΟ ΜΕΓΑ, ΑΠΘ}.
«Δέλφικα»: Τὸν τρίποδα Ῥωμαῖοι, ἐπεὶ πρῶτον ἐν Δελφοῖς γέγονεν· ἢ τρίποδα τὸν Διόνυσον, οἷον ἀδελφικὸν, καὶ δελφικόν· καὶ δελφὶς, παρὰ τὸ δέλφω.
«Δελφῖνες»: Οἱ ἰχθύες, καὶ μέρος νεώς. Διὰ τοῦτο <δελφινοφόρους> λέγουσι ναῦς, ὡς σχῆμα ἐχούσας δελφῖνος.
{ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟΝ ΤΟ ΜΕΓΑ, ΑΠΘ}.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΟΜΑΔΑ ΕΨΙΛΟΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΣΤΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΑΡΘΡΩΝ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ, ΔΕΝ ΑΝΑΓΡΑΦΕΙ ΠΗΓΕΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΝΑΙ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΖΕΥΓΑΡΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ:
https://ellaniapili.blogspot.com/2017/12/blog-post_10.html