Για να χτιστεί ο Παράδεισος, πρέπει να γκρεμίσουμε τις Κολάσεις.

Ο δρόμος για τον Παράδεισο, μέσα από την Κόλαση περνάει!

Όσο πιο πολύ Παραδείσιο μονοπάτι αφήνεις πίσω σου καθώς προχωράς, τόσο πιο πολύ Παράδεισο θα βρίσκεις και μπροστά σου. Και όμως εμείς, αντί να στρώνουμε καταστρέφουμε!
Παραπονιόμαστε για την Κόλαση τριγύρω μας, τη στιγμή που οι πράξεις μας, οι σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας, μας οδηγούν ακριβώς εκεί! Πόση παράνοια επιτέλους!
Μείνε Άγιος στις φλόγες που γλύφουν το κορμί σου και θα δεις ότι αυτές δεν θα σε καίνε πλέον!
Μείνε Αγνός στον πειρασμό που σου δείχνουν και θα δεις το μονοπάτι σου να καθαρίζει από τα περιττά σκουπίδια.
Μείνε Ήρεμος στις κρίσεις τους και τις επικρίσεις τους και θα δεις την Αλήθεια να σε συντροφεύει αφού η Κόλασή τους δεν σε αφορά!
Μείνε Γαλήνιος απέναντι σε ότι έχει ήδη συμβεί και σε ότι πρόκειται να γίνει και θα δεις τη στιγμή σου να γιγαντώνεται σε ένα παντοτινό και παντοδύναμο παρόν.
Μείνε Αλληλέγγυος με τη φύση και τα πλάσματά της γιατί είσαι αδιαίρετο τμήμα τους και στη διαίρεση κρύβεται η Κόλαση.
Μείνε Άνθρωπος με τους ανθρώπους που δουλεύουν για τις λύσεις και όχι ανθρωπάκι με αυτούς που δημιουργούν τα προβλήματα. Έχεις τη δύναμη και την ελευθερία της επιλογής!
Για να χτιστεί ο Παράδεισος, πρέπει να γκρεμίσουμε τις Κολάσεις.