Λίγοι υπηρετούν την Αλήθεια γιατί λίγοι έχουν τη θέληση και λιγότεροι τη δύναμη για να είναι δίκαιοι

-"Μητρός τε και πατρὸς και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόν εστιν η Πατρὶς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρα θεοίς και παρ᾿ ανθρώποις τοις νουν έχουσι." -
-"Έστ' ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται"
- "Άλ, εσύ που είσαι το Φως, έλα στη Γή!
Κι εσύ Έλ ρίξε τις ακτίνες σου στην ιλύ που ψήνεται
(που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού).
Ας γίνει ένα καταστάλαγμα (μια ξηρά)
για να μπορέσουν τα Εγώ να ζήσουν, να υπάρξουν
και να σταθούν πάνω στην παλλόμενη Γη.
Ας μην επικρατήσει η νύχτα, που είναι το μικρόν,
και κινδυνέψει να ταφεί (να σβήσει, να χαθεί)
το καταστάλαγμα του πυρός μέσα στην αναβράζουσα ιλύ,
και ας αναπτυχθεί η Ψυχή, που είναι το μέγιστο,
το σημαντικότερο όλων!"

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Τρίτη 17 Μαΐου 2016

ΤΡΕΧΑΜΕ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΝΑ ΧΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΣΕ Ο ΝΟΥΣ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ.

Ύδωρ θολερόν και απαίδευτον ψυχήν ου δει ταράττειν. (Το θολωμένο νερό και τον απαίδευτο άνθρωπο δεν πρέπει κανείς να τα ταράζει) - ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ

Και για  όσους φοβούνται τη φτώχεια, ακούστε. Κάποτε σε αυτή τη Χώρα μεγαλουργούσαν οι φτωχοί γιατί όσα θα έχαναν ήταν ανεκτίμητα. Σκεφτείτε πως ήμασταν πάμπλουτοι, είχαμε τον ήλιο μας, λαμπρό να μας κοιτά πάντα, τη Θάλασσα που μας έψηνε δέρμα, νου, καρδιά και τη ματιά μαζί. Την λευτεριά να καθόμαστε στα βράχια και να γελάμε, να κλαίμε, να σιωπούμε. Το κυριακάτικο τραπέζι, τις μυρωδιές και τα χαμόγελα. Τις γιορτές μας, τη ρετσίνα να ρέει σα χρυσό ρέμα σε λαρύγγια ζωντανά. Κι ύστερα φτωχύναμε, χάσαμε το τραγούδι μας, το γέλιο μας, τη ζωντάνια στα μάτια μας. Τρέχαμε να προλάβουμε να χορτάσουμε τις τσέπες μας και πείνασε ο νους και η ψυχή μας. Ποιος άμοιρε σε έχρισε “ευρωπαίο”; Εσένα τον Έλληνα. τον Ζορμπά, το λεύτερο αγρίμι; Πως τόλμησες να απαρνηθείς το γέλιο σου, τον ήλιο σου, τη θάλασσα για να φορέσεις ξενικό μανδύα; Σταμάτησες να χαϊδεύεις τα κύματα, το χώμα κι άρχισες να σφίγγεις δέρμα βρώμικο και χρυσό που γυάλιζε προδοσία και αμάθεια και λησμονιά. Και τώρα γιατί φοβάσαι; Ξέχασες τη μυρωδιά του χώματος; Την αίσθηση του αλατιού στο δέρμα; Ξέχασες πως είναι να χαμογελάς;;; ΓΥΡΝΑ ΠΙΣΩ, ΓΛΕΝΤΗΣΕ ΞΑΝΑ ΤΗ ΓΗ, ΚΑΝΕ ΕΡΩΤΑ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ ΜΕ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ. ΕΙΣΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ ΠΙΑ!!! ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΑΠΛΩΣ ΕΝΑ ΜΑΤΣΟ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑΤΑ. ΜΑΘΕ ΤΟΥΣ ΞΑΝΑ ΠΩΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΖΕΙ ΜΟΝΟ ΣΑΝ ΕΙΝΑΙ ΛΕΥΤΕΡΟΣ! Ανταλλαγή καλή, τα αρώματά σας με το γιασεμί, τ αυτοκίνητα σας με μια μικρή ξύλινη βαρκούλα, τα χρήματα σας με τον ήλιο και τη θάλασσα στα μάτια μας…  ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ για χάρη σου…….


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου