Λίγοι υπηρετούν την Αλήθεια γιατί λίγοι έχουν τη θέληση και λιγότεροι τη δύναμη για να είναι δίκαιοι

-"Μητρός τε και πατρὸς και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόν εστιν η Πατρὶς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρα θεοίς και παρ᾿ ανθρώποις τοις νουν έχουσι." -
-"Έστ' ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται"
- "Άλ, εσύ που είσαι το Φως, έλα στη Γή!
Κι εσύ Έλ ρίξε τις ακτίνες σου στην ιλύ που ψήνεται
(που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού).
Ας γίνει ένα καταστάλαγμα (μια ξηρά)
για να μπορέσουν τα Εγώ να ζήσουν, να υπάρξουν
και να σταθούν πάνω στην παλλόμενη Γη.
Ας μην επικρατήσει η νύχτα, που είναι το μικρόν,
και κινδυνέψει να ταφεί (να σβήσει, να χαθεί)
το καταστάλαγμα του πυρός μέσα στην αναβράζουσα ιλύ,
και ας αναπτυχθεί η Ψυχή, που είναι το μέγιστο,
το σημαντικότερο όλων!"

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Όταν αρχίζεις να θυμάσαι ποιος είσαι..

Φαντάζομαι έναν κόσμο που στα μάτια του καθενός θα μπορείς να δεις Αγάπη, αστείρευτη, αγνή, όμορφη Αγάπη.

Θα κοιτάς γύρω σου και θα νιώθεις ατέλειωτο Φως να σε αγκαλιάζει, να γλιστρά στην ψυχή σου και να την κάνει χρωματιστή και ζωντανή.

Φαντάζομαι έναν κόσμο που από τη φωνή του καθενός θα ηχούν μόνο λέξεις Αγάπης.

Που θα ακούς την Αγάπη και την ομορφιά και την ευγένεια και την καλοσύνη και την αλήθεια.

Φαντάζομαι έναν κόσμο που ο καθένας θα αγαπά τον εαυτό του ακριβώς όπως είναι, και θα είναι σε θέση να δώσει την ίδια Αγάπη, την ανιδιοτελή και πραγματική, βαθιά Αγάπη σε κάθε πλάσμα γύρω του. Χωρίς δισταγμό, καχυποψία και ντροπή.

Φαντάζομαι έναν κόσμο ελεύθερο. Χωρίς ταμπού, φόβους, πόνο, ενοχές, κακία.

Φαντάζομαι έναν κόσμο με γαλήνη, χρώματα, με αλήθεια και ζωή και παιχνίδι και ευτυχία.

Και νομίζω ότι αρχίζω να κινούμαι προς αυτόν τον κόσμο. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορούμε να καταφέρουμε αν πραγματικά το θέλουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου