Κανένας άλλος δεν μπορεί να σε ελευθερώσει. Η όλη ιδέα είναι λανθασμένη. Εσύ έχεις δημιουργήσει τα δεσμά. Πως μπορεί να σε ελευθερώσει κάποιος άλλος; Εσύ είσαι ο μόνος που μπορείς να σπάσεις τα δεσμά σου και να ελευθερωθείς.
Εσύ όμως αγαπάς τις αλυσίδες σου και θέλεις εμένα να σε ελευθερώσω. Αυτό που ζητάς, είναι εντελώς παράλογο. Εσύ είσαι η αιτία όλης σου της μιζέριας και της δυστυχίας και θέλεις εμένα να σε λυτρώσω από τις μιζέριες και τις δυστυχίες.
Κι ωστόσο θα εξακολουθείς να σπέρνεις τους ίδιους σπόρους συνεχώς, να ποτίζεις τις ίδιες αιτίες και να είσαι ο ίδιος άνθρωπος.
Ποιός μπορεί να σε λυτρώσει; Και γιατί θα έπρεπε οποιοσδήποτε να σε λυτρώσει;
Δεν είναι δική μου ευθύνη το να σε λυτρώσω. Δεν σε έχω κάνει εγώ αυτό που είσαι.
Εσύ ο ίδιος έχεις κάνει τον εαυτό σου αυτό που είσαι.
Εσύ ο ίδιος έχεις κάνει τον εαυτό σου αυτό που είσαι.
Είναι αναγκαίο να μην αφήνουμε ούτε μια γωνιά της ύπαρξής μας μέσα στο σκοτάδι, μέσα στο άγνωστο. Είναι αναγκαίο να φέρουμε φως παντού. Κι αν δεν συμβεί αυτό, θα είσαι μέσα στη δυστυχία, μέσα στην αγωνία. Οι πεποιθήσεις σου δεν πρόκειται να σε βοηθήσουν, όταν υπάρχει φως το σκοτάδι εξαφανίζεται. Δεν είναι ότι το σκοτάδι το βάζει στα πόδια και φεύγει. Είναι απλώς η απουσία φωτός. Το “εγώ” είναι σαν το σκοτάδι. Δεν έχει καμία οντότητα από μόνο του. είναι απλώς η απουσία επίγνωσης. Γι΄ αυτό λοιπόν, δεν σου λέω να εγκαταλείψεις το “εγώ“. Σου λέω απλώς να το παρατηρείς. Παρατήρησέ το - και θα βρεις τόσα πολλά επίπεδα μέσα του, που θα εκπλαγείς.
Όποτε έχεις χρόνο, απλώς κάθισε σιωπηλά και κοίταζε τι περνάει μέσα στο νου σου . Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κρίνεις, γιατί αν κρίνεις, τότε ο νους αμέσως αλλάζει τη σκηνή όπως τον βολεύει. Ο νους είναι πολύ ευαίσθητος, μυγιάγγιχτος. Αν νοιώσει για κάτι ότι το κρίνεις, αμέσως προσπαθεί να σου δείξει ότι το συγκεκριμένο πράγμα είναι καλό.
Εκλογικεύει, στολίζει, εξωραΐζει. Τότε όμως δεν μπορεί να σου δείξει την πραγματικότητα. Μην κρίνεις λοιπόν και μην κάνεις ούτε αξιολογήσεις, ούτε επικρίσεις. Να είσαι απόμακρος.
Εσύ, κάθισε απλώς σιωπηλά, κοιτάζοντας τα πράγματα, ό,τι κι αν συμβαίνει.
O νους έχει μεγάλη ευκολία στο να υπερβάλλει. Απολαμβάνει το να υπερβάλλει. Μεγαλοποιεί τα πάντα. Λίγος πόνος και κάνει σαν να είναι το τέλος του κόσμου. Λίγη ευχαρίστηση και κάνει σαν να βρίσκεται στην κορυφή του κόσμου, σαν να μην ξέρει κανένας άλλος τι είναι χαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου