Όπως δεν ξέχασε την εξαπάτηση του Λαομέδοντος ο Ηρακλής, το ίδιο δεν ξέχασε και εκείνη του Αυγείου, όπου κατά τον πέμπτο του άθλο είχε υποσχεθεί ο βασιλιάς της Ήλιδος στον Ηρακλή, αντίδωρο για το κατόρθωμα που υποσχέθηκε στον Αυγεία. Το ένα δέκατο των κοπαδιών του, ήταν η συμφωνία που δεν τήρησε ο βασιλιάς, όταν έμαθε πως ο άθλος αυτός ήταν επιβεβλημένος από τον Ευρυσθέα στον Ηρακλή. Ο γιός του Δία όμως του υποσχέθηκε πως θα επιστρέψει μια μέρα να τον τιμωρήσει για την αθέτηση της συμφωνίας του.
Όταν λοιπόν έμαθε ο Αυγείας πως ο Ηρακλής είχε ετοιμάσει στρατό από γενναίους Αρκάδες και κατευθυνόταν εναντίον του, όρισε ως στρατηγούς των Ηλείων τον Εύρυτο και τον Κτέατο. Αυτοί ήταν ενωμένοι σε ένα σώμα και ξεπερνούσαν σε δύναμη όλους τους ανθρώπους. Ήταν παιδιά της Μολιόνης και του Άκτορος ή ίσως και του Ποσειδώνα όπως λέγεται από κάποιους. . Ο Άκτωρ ήταν αδερφός του Αυγείου. Ο Εύρυτος και ο Κτέατος ήταν δίδυμοι και μάλλον γι’ αυτό και τους αναφέρουν ως ένα σώμα.
Όμως κατά την διάρκεια της εκστρατείας ο Ηρακλής αρρώστησε και αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει με τους γιούς της Μολιόνης. Λέγεται πως στην πάλη κατά την οποία είχε προσκληθεί από τους Εύρυτο και Κτέατο ο Ηρακλής νικήθηκε. Εξ’ ου και το περίφημο « ουδ’ Ηρακλής προς δύο» !!!Τότε λοιπόν βρήκαν ευκαιρία οι Μολιονίδες ( οι γιοί της Μολιόνης Εύρυτος και Κτέατος) και σκότωσαν πολλούς από τους άνδρες του Ηρακλή.
«…Φενεατῶν δὲ ἐκ τῆς ἀκροπόλεως καταβαίνοντι ἔστι μὲν στάδιον, ἔστι δὲ ἐπὶ λόφου μνῆμα Ἰφικλέους ἀδελφοῦ τεἩρακλέους καὶ Ἰολάου πατρός. Ἰόλαον μὲν δὴ τὰ πολλὰἩρακλεῖ συγκάμνειν λέγουσιν Ἕλληνες: Ἰφικλῆς δὲ ὁ Ἰολάου πατήρ, ἡνίκα ἐμαχέσατο Ἡρακλῆς πρὸς Ἠλείους τε καὶ Αὐγέαν τὴν προτέραν μάχην, τότε ὑπὸ τῶν παίδων ἐτρώθη τῶν Ἄκτορος, καλ ουμένων δὲ ἀπὸ Μολίνης τῆς μητρός. καὶ ἤδη κάμνοντα κομίζουσιν οἱ προσήκοντες ἐς Φενεόν: ἐνταῦθα ἀνὴρ Φενεάτης αὐτὸν Βουφάγος καὶ ἡ τοῦΒουφάγου γυνὴ Πρώμνη περιεῖπόν τε εὖ καὶ ἀποθανόντα ἐκ τοῦτραύματος ἔθαψαν.Ἰφικλεῖ μὲν δὴ καὶ ἐς τόδε ἔτι ἐναγίζουσιν ὡς ἥρωι…»( Παυσανίου Αρκαδικά, κεφ. 14, παραγρ. 9-10)
Μετά από αυτό ο Ηρακλής έφυγε, αλλά κατά την διάρκεια της τρίτης εορτής των Ισθμίων, που οι Μολιονίδες είχαν σταλεί ως εκπρόσωποι των Ηλείων για να λάβουν μέρος στις θυσίες, ο Ηρακλής τους έστησε ενέδρα και τους σκότωσε στις Κλεωνές της Αργολίδας. «…ἐν Κλεωναῖς δὲ τοῦτό ἐστι τὸ ἱερὸν καὶ μνῆμα Εὐρύτου καὶΚτεάτου: θεωροὺς γὰρ ἐξ Ἤλιδος ἐς τὸν ἀγῶνα ἰόντας τῶν Ἰσθμίων αὐτοὺς ἐνταῦθα Ἡρακλῆς κατετόξευσεν, ἔγκλημα ποιούμενος ὅτι οἱ πρὸς Αὐγείαν πολεμοῦντι ἀντετάχθησαν…» ( Παυσανίου Κορινθιακά,κεφ.15,παραγρ.1)
Μετά από τον θάνατο των Μολιονιδών ο Ηρακλής επιτέθηκε κατά της Ηλείας την οποία και κυρίευσε. Στην μάχη σκότωσε τον Αυγεία και τα παιδιά του, εκτός του Φυλέα ο οποίος και τον είχε υποστηρίξει κατά την εκτέλεση του πέμπτου του άθλου, όταν επιβεβαίωσε μπροστά στο δικαστήριο την υπόσχεση που είχε δώσει ο πατέρας του Αυγείας προς τον Ηρακλή. Από τότε ο Αυγείας τον είχε εξορίσει. Ο Ηρακλής λοιπόν επανέφερε τον Φυλέα και τον κατέστησε βασιλιά της Ήλιδας. Τότε μάλιστα ήταν που ο Ηρακλής καθιέρωσε τους Ολυμπιακούς αγώνες με έπαθλο τον Κότινο, το στεφάνι από κλαδιά αγριελιάς.
«…ἐπὶ δὲ τῇ ἑτέρᾳ στήλῃ πεποιημένος ἐστὶν Ἰάσιος ἵππου τε ἐχόμενος καὶ κλάδον ἐν τῇ δεξιᾷ φέρων φοίνικος: νικῆσαι δὲ ἵππῳ φασὶν ἐν Ὀλυμπίᾳ τὸν Ἰάσιον, ὅτε Ἡρακλῆς ἔθετο ὁ Θηβαῖος τὰ Ὀλύμπια.ἐν μὲν δὴ Ὀλυμπίᾳ κοτίνου τῷ νικῶντι δίδοσθαι στέφανον καὶ ἐν Δελφοῖς δάφνης…»( Παυσανίου Αρκαδικά,κεφ.48, παραγρ.1-2)
Το στεφάνι αυτό ήταν εκείνο που έφτιαξε όταν είχε ζητήσει από τον Άτλαντα να πάρει για λίγο στους ώμους του την ουράνια σφαίρα, κατά την επίτευξη του άθλου για τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων, όπου στο κεφάλαιο εκείνο έχουμε αναφερθεί σχετικά. Ακόμη έφτιαξε βωμό προς τιμή του Πέλοπος αλλά έχτισε και έξη ακόμη ναούς, προς τιμή των Δώδεκα Θεών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου