Νομίζω ότι η λέξη ΑγαπΩ  τα έχει όλα και είναι αντιπροσωπευτική. Μήπως θα είναι σκοπιμό να την χρησιμοποιείτε συχνά;
 Εκτός της Δωδώνης της Ηπείρου (με το αρχαίο θέατρο) γνωρίζεται ότι υπήρξε παλαιότερα  η Πελασγική Δωδώνη στην Περαιβαία Τριπολίτιδα στην περιοχή Πυθίου Ελασσόνος; Ο Ομηρος αναφέρεταισ' αυτήν με το παρακάτω:
« Ζεύ άνα , δωδωναίε Πελασγικέ, τήλοθι νεών
Δωδώνης μεδέν  δυσχειμέρου, αμφί Σελλοί
σοι ναίουσ' υποφήται ανηπτόποδες χαμαιέυναι»
Από αυτό το τετράστιχο βγαίνουν και οι Σελλοί που κατα κάποια ετυμολογία προκαλούν το ΕΛΛΗΝ.

Τέσσερις(4) πανίεροι τόποι της χώρας μας αρχίζουν από «Δ»
Δελφοί Δήλος Διον Δωδώνη (Δ σημαίνει δύναμις)

Η κορυφή του Ολύμπου, η κορυφή του Αθωνα ¨οπου υπήρχε το άγαλμα του Αθώου Διός( που γκρέμισε εκείνος ο&& υπέροχος μοναχός Διονύσιος) και ο Ολυμπος της Βιθυνίας στην Μ. Ασία βρίσκονται επί μιάς ευθείας, η οποία φέρεται και ως κοσμικός δίαυλος. Δελφοί - Ακρόπολις Δήλος κείνται επι μιάς ευθείας. 
Στο νησί της Δήλου υπήρχε κάποια λίμνη(πολύ-πολύ παλια) Λέγεται ότι η στάθμη της ακολουθούσε τον κύκλο της στάθμης του Νείλου ποταμού. Ο γνωστός Κούρτ Βαλτχάϊμερ(Γ.Γ. του ΝΑΤΟ) Οταν υπηρετούσε σαν υπολοχαγός του Γερμανικού στρατού (Βέρμαχτ) είχε ανακαλύψει στην Δήλο κάποια υπόγεια(και υποβρύχεια) διάβαση όπου μπορούσε να βαδίζει όρθιος, μήκους; αρκετών χιλιομέτρων. Δεν έφθασε ποτέ στο τέρμα της. 


Ο πρώτος πρώτος που έκανε λόγο για την φωτεινότητα του Θεού (ο θεός είναι φώς) ήταν ο Ερμής στον Διάλογο του με τον Ποιμάνδρη, όπου και αναφ'ερθηκε στην δημιουργία του ανθρώπου σαν δεύτερο Θεό.