Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΥΣΕΛΕΦΑΝΤΙΝΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Κατά την ανέγερση του Παρθενώνα όπως αναφέρει ο Πλούταρχος στο «Βίος Περικλή» (13) συνέβησαν μυστηριώδη γεγονότα .
«Ο αρχιτεχνίτης του Παρθενώνα Μνησικλής, έπεσε από το ικρίωμα ανέγερσης του ναού από μεγάλο ύψος και τραυματίστηκε πολύ σοβαρά. Από το ατύχημα αυτό ο Περικλής είχε περιέλθει σε απόγνωση, όχι μόνο γιατί θα καθυστερούσαν οι εργασίες αλλά και γιατί ο Μνησικλής ήταν επιστήθιος φίλος του. Ξαφνικά εμφανίστηκε σαν όραμα η Αθηνά και του υπέδειξε ένα βότανο, με το οποίο θα γινόταν καλά ο τραυματίας.
Την επομένη το πρωί έστειλε και βρήκαν το βότανο που παραδόθηκε στους θεραπευτές, ενώ η κατάσταση του αρχιτεχνίτη είχε επιδεινωθεί. Μετά τη χορήγηση του βοτάνου, ο Μνησικλής άρχισε να συνέρχεται πολύ γρήγορα, αποθεραπεύτηκε τελείως και είναι αυτός που αποπεράτωσε τον Παρθενώνα».
Εκείνο για το οποίο δε γνωρίζουμε απολύτως τίποτε είναι η τεχνολογία με την οποία κατασκευάστηκαν τα μεγαλουργήματα του Παρθενώνα. Η προσπάθεια που καταβάλλεται να πείσουν ότι τα πάντα έγιναν με πρωτόγονα μέσα είναι τουλάχιστον άστοχη. Το επιχείρημα ότι χρησιμοποιήθηκαν μόνο τα χέρια δεν απαντά σε πλήθος ερωτημάτων. Τα γεγονότα μαρτυρούν ότι υπήρχε τεχνολογία εφάμιλλη της σημερινής. Αφού κατασκευάστηκαν με όλους τους κανόνες αντισεισμικότητας.
Το Χρυσελεφάντινο Άγαλμα της Αθηνάς στον Παρθενώνα ήταν το καύχημα του Φειδία που χρησιμοποίησε πάνω από ένα τόνο χρυσό, ακόμη περισσότερο ελεφαντοστό, τεράστιους πολύτιμους λίθους για τα μάτια και το Γοργόνειο και για το συγκρότημα της Αιγίδας. Σύμφωνα με τα σωματομετρικά στοιχεία του αγάλματος τα διαμαντένια μάτια της θεάς σε οβάλ σχήμα είχαν 25 εκατοστά μήκος και 12 πλάτος, και το Γοργόνειο από πολύτιμο λίθο κοραλλένιου χρώματος είχε διάμετρο 30 εκατοστά . (Σε επιστημονικά πειράματα εξάχνωσης χρυσού σε κρυστάλλους, αποδείχθηκε η άριστη συνεργασία αυτού με τους κρυστάλλους των πολυτίμων λίθων).
Η Αθηνά φορούσε μακρύ ποδήρη χιτώνα, το στήθος ήταν σκεπασμένο με την αινιγματική Αιγίδα που την συγκρατούσε κοραλλένιος πολύτιμος λίθος με σχεδιασμένο το κεφάλι της Μέδουσας πάνω σε αυτό.
Η Αθηνά ήταν τελείως διαφορετική οντότητα από τις άλλες που έφεραν την ονομασία θεότητες, γι αυτό και δε γέννησε ποτέ, φαίνεται δε ότι είχε διαφορετικό κώδικα γενετικής.
Στην κορυφή της περικεφαλαίας του αγάλματος της Αθηνάς υπήρχε σκαλισμένη μια σφίγγα και αριστερά και δεξιά δύο γρυπολέοντες. Με το δεξί χέρι κρατούσε την Νίκη και με το αριστερό την ασπίδα και το δόρυ όρθιο που ακουμπούσε στο έδαφος και στον ώμο της Αθηνάς. Στο εσωτερικό της ασπίδας φαινόταν ο Εριχθόνιος.
Ο Εριχθόνιος, φίδι, ο οποίος φοβούμενος μη θανατωθεί κρύφτηκε πίσω από την ασπίδα της Αθηνάς όπου και μεγάλωσε. Το φίδι κρυπτογραφεί τα έντονα ενεργειακά και ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα του βράχου που ελεγχόταν από την ασπίδα της θεάς, και για το λόγο αυτό ο Φειδίας το σκάλισε μέσα στην ασπίδα. Ήταν η παράσταση, διακόπτης θα λέγαμε σήμερα, που έθετε σε λειτουργία όλα τα ενεργειακά φαινόμενα του βράχου. Μόνο ο Ιεροφάντης και η Ιέρεια του ναού είχαν πρόσβαση στο διακόπτη αυτό.
Αν κρίνουμε από τα 13 μέτρα ύψους του αγάλματος, ήταν όσο μια τετραώροφη οικοδομή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου